Birthday කොල්ලා

             


























රන්ඩු සරුවල් කළාට,
නොහොඳ නෝක්කඩු වුනාට,



අපිට තනියට 
 වෙන කවුද,
උඹට මාත්, මට උඹත් හැර.

 මේ ඉන්න ටිකත්
හිටිය වගේ ඉමු,

සතුටින්, සැහැල්ලුවෙන්,
ඉන්න පුලුවන් තරම් 

කාලයක්!

CATYWAMPUS

                                                       (image is from google)


           විට්සන් මහතා හයේ පන්තියේ නව ගුරුතුමා ලෙස පත් වී ආයේය.ආ මුල් දිනම, ඔහු, අයිස් යුගයේ මිහි මතින් තුරන් වුණ කැටිවැම්පස් නම් නිශාචර සත්වයෙකු ගැන අපට උගැන්වීය.උගන්වන අතරතුර, ඔහු, හිස්කබලක් අතින් අතට යාමට සැලැස්වූයේය.
     අපි සැවොම, ගුරුතුමා උගන්වන දෑ  සටහන් කර ගතිමු.පසුව, ඒ පාඩම අප කෙතෙක් දුරට ග්‍රහණය කර ගත්තා දැයි පිරික්සීමට ලිඛිත පරීක්ශණයක් ද පවත්වන ලදී.

                        පිළිතුරු පත් ළමුන් අතර බෙදිණි.මගේ  පිළිතුරු පත  ළැබුන විට මම විශ්මයට පත් වූයෙමි. සෑම පිළිතුරක් ඉදිරියෙන්ම රතු පෑනෙන් කතිරයක් වැටී තිබිණි.මම පරීක්ෂණයෙන් අසමත්. කුමක් හෝ  වැරදීමක් වී ඇති හැඩයි.  ගුරුවරයා උගැන් වූ කරුණු, නිවැරදිව මම ප්‍රශ්ණ පත්‍රයේ සටහන් කළෙමි.එසේ නම් මා අසමත් වීමට හේතුව කුමක්ද?මඳක් විපරම් කර බළන විට, පන්තියේ අනෙක් සගයන් ගේද සියළුම පිළිතුරු වැරදි බව දිස්විය.කුමක් සිදුවීද?

' බොහොම සරළයි.' විට්සන් මහතා කීය.ඔහු කැටිවැම්පස්කට් ගැන කළ දීර්ඝ දේශණය ඔහුගේම ප්‍රබන්ධයකි.

                 එවන් සත්වයෙක් කිසි කළෙක මිහිපිට දිවි ගෙවා නොමැත්තේය. අප, ඉතා උවමනාවෙන් සටහන් කළ කරුනු,කිසි වැදගම්මකට නැති, අසත්‍ය ඒවාය.

ඉදින්, අප අසත්‍ය පිළිතුරුවලට, හරි ලකුණු බලාපොරොත්තු වන්නේද?

  කෙනෙකුට, බළාපොරොත්තු විය හැකි සේම, අපි සැම වියරු වැටුණෙමු. 'මොන තාලෙ ලිඛිත පරීක්ෂණයක් ද මේ! මොන ජාතියෙ ගුරුවරයෙක් ද මෙයා?' කෝපයෙන් හා විළියෙන්  රතු කරගත් මුහුණුවළින් අපි ඔහු දෙස නෙත් යොමු කළෙමු. 

  'ඔබ එය වටහා ගත යුතුව තිබුණා'. විට්සන් ගුරුතුමා හිමිහිට හඬ අවදි කලා. 'ඇරත් කැටිවැම්පස් ගේ හිස්කබළ,(සැබවින්ම එය තඩි බළලෙකු ගේ ය.) අතින් අත යවන අතරතුර, ඒ සත්වයා ගේ කිසිම සළකුණක් මෙළොව ඉතිරිව නැති බව මා ඔබට පැවසුවේ නැතිද' ? 

               ඔහු ඒ සතා ගේ රාත්‍රි දෘශ්ටිතාව,ලොම්වල වර්ණය,හා ඔහු නොදැන තිබිය යුතු කරුණු බොහොමයක් පාඩමේදී විස්තර කෙරිණි. ගුරුතුමා ඒ සතා ට විකාර නමක් පවා දමා තිබිය දීත් අප කිසිවෙක් ඒ ගැන සැක පහළ කළේ නැත.අපේ, දුබල නිරීක්ශණ හා තාර්කික හැකියාවන්  හේතුවෙන් අප ලබාගත් බින්දු ලකුණු,ඔහුගේ ලකුනු පොතේ එසේම සටහන් වනු ඇති යැයි විට්සන් මහතා තව දුරටත් ප්‍රකාශ කළේය. එය එසේම විය.

                                               මේ අත්දැකීමෙන්, අප යමක් ඉගෙනගගන්නට ඇතැයි ඔහු පැවසීය.ගුරුවරු හා පෙළ  පොත් සැමවිටම නිවැරදි නැත.ඇත්ත වශයෙන්ම කියනවා නම්, කිසිවෙකු, සැමවිටම සියයටසියයක් නිවැරදිනැත.අවශ්‍යවන්නේඅපේමනස,සැමවිටම අවදියෙන් තබා ගැනීම බව ඔහු අවධාරණය කළේය.

               පාඩම් පොත හෝ ගුරුතුමා වැරදි වන විට නොපැකිළව එය පෙන්වා දිය යුතු බව ඔහු අපට ඒත්තු ගැන්වීය. ඔහු ගේ සෑම පාඩමක් ම අපේ ජීවිතවලට නව්යමය අත්දැකීමක් එකතු කළේය.

              තවමත්,  මට ඔහු ගේ සමහර විද්්‍යා පාඩම්සිහියට නගා ගත හැක.
                                 වරක්, ඔහු, තම මෝටර් රථය, සජීවි යැයි ප්‍රකාශ කළ විට, එය සාවද්්‍ය බව ඔප්පු කිරීමට, අපි දෙදිනක් පුරා,  තර්ක  ගෙන හැර පැවෙමු. අපගේ පිළිතුරෙන් පමණක් සැහීමට පත් නොවී, සත්‍යය වෙනුවෙන් පෙනී සිටීමට අප තුල ඇති කැපවිම දැන ගන්නාතෙක් ඔහු අප ගෙන හැර පැ තර්ක නොපිළිගත්තේය. 
                               නවමු තර්ක වලින් පිබිදුන මනසින් අපි අනෙක් විශයයන් දෙසට හැරුනෙමු. කරදර පටන් ගත්තේ එවිට ය.සාම්ප්‍රදායික ව උගන්වන විෂය නිර්දේශය, අභියෝගය ට ලක්වීම,  සමහර ගුරුවරුනට දරා ගත නොහෙන පීඩනයක් උපැද්දීය.  ඉතිහාස ගුරුතුමා පාඩම  පැහැදිලි කරන  අතරතුර,උගුර පෑදීමක් ඇසේ.අනතුරුව සගයෙක්, 'කැටිවම්පස්' යයි තොල මතුරන්නේ, අපේ දෙතොලට සිනා පොදක් මතු කරමිනි.
                  පාසල්වල,විශය නිර්දේශ ගැටලුවලට විසඳුමක් යෝජනා කරන්න යැයි කිසිවකු මට පැවසුව හොත්, මම අනිවාර්යයෙන් ම විට්සන් මහතා ගේ නම යෝජනා කරමි.
                 නව විද්්‍යාත්මක සොයාගැනීම් කිරීමට මා අපොහොසත් වුවත්, විට්සන් ගුරුතුමා ගේ පාඩම්, ඒ හා සමානවම වැදගත් යමක් මට හා මගේ පන්තියේ අනෙක් සගයන්ට දායාද කර ඇත. එනම්, යමෙකු ගේ මුහුණ දෙස කෙළින් බලා ඔහු වැරදි යයි කීමේ ධෛර්යයයි.
 නමුත්, හැමෝම එහි වටිනාකම තේරුම් ගත්තේ නැත.

                             මෑතක දී මම, ප්‍රාථමික පාසල ක ගුරුවරයෙකු ට විට්සන් මහතා ගැන විස්තර කළෙමි.ඔහු මුව අයා ගත්තේය. "ඔබව එසේ මුළා කිරීම වැරදියි" ඔහු බිණීය.

                    මම, මඳක් නැවතී සිට, ඔහු ගේ දෙනෙත් දෙස, කෙළින් බලා "ඔබ වැරදියි" කීවෙමි.


(a translation of the short story, "The best teacher I ever had" by David Oven. )

The Birth of a Beauty

The Flight

හෝව්, හෝව්, කොහෙ යනවද මන්දා,

තව ටිකෙන් හැප්පෙනවා.

night meal

 යුරේකා!

මම කවුද?

 අනේ මන්දා!

  මට නම් පේන්නෙ 
චූටි රෝස පාට බෙලි කටුවකට
 හේත්තුව දාගෙන ඉන්න,
මූදෙන් ගහගෙන ආපු,
නිකන්ම නිකන් බෙලි කටුවක් වගේ.



( අලුතෙන් ගත්තු පොටෝ දාන්න ක්‍රමයක් හොයා ගන්නත් එපායැ.)

පින්තූරු

1 .ලෑන්ඩ්මාස්ටරයෙ තමා ගමන බිමන

2.

3.

4.

5.

6.

7.

8.

9.

10.

11.

12.

13.

14.

15.

පෙරුම් පුරල ගත්තු කැමරාවෙ ( nikon D 3200) මුල්ම photo ටික.  තාම මම කලුවරේ අතගානවා.ඒ නිසයි මේව ගැන ඔබේ අදහස් මට වටින්නෙ. 

අදිසි සතුරා

ප්‍රොෆෙසර් මිල්වර්ඩ් දුන්නක් සේ ගැස්සී ඇඳේ ඉන්දවුන අතර ඔහු ගත වෙලුණ ඝන උනුසුම් පොරෝනාව, තඩ් හඬක් නගමින්, බිම පතිත විය.මෙවර නම් එය සිහිනයක් නොවූ බව ඔහුට විස්වාස ය. 

             රැයේ නිසලතාව සුනු විසුනු කරමින්,ආ ඒ හඬ, ඇඟ හිරිගඩු පිපෙන තරම් වූ සීතල වාතය ඔහුගේ පෙනහළු වල දුවන රිද්මයට අනුකූලව දෝණ්කාර දෙන්නා සේ ඔහුට දැණින. ඔහු පොරෝනා ගත දවටමින්,යලිත් ඇහුම්කන් දුන්නේය.පරිසරය නිසල විය.උස් ගොඩනැගිල්ලේ,බටහිර බිත්තියේ පටු ජනේලය තුලින් නිමක් නොදැකිය හැකි පොත් රාක්ක වසා ගත් සඳ රැස්,පහල පාලු, නිහඬ නගරයේ ද තැවරී තිබිණි.මෙයට බොහෝ කලකට පෙර පවා, මෙවන් දිනක, නගරය මෙසේම පාළුවට යන්නට ඇතත්, දැන් එය, දෙගුණ තෙගුණ වී ගොසිණි.

                                           මහාචාර්යවරයා, ආයාසයෙන්     නැගිට,හිමිහිට, ගිනි උදුන කරා, පියවර මැන, අඟුරු කැබලි දෙක තුනක්,ඉතාමත අරපිරිමැස්මෙන්,උදුනට එකතු කළේය.ඉනික්බිති,වසර ගණනාවක් පුරා, ඉතාමත් ලබැඳියාවෙන්,තම ප්‍රාණය දෙවෙනි කොට රැකගත් ග්‍රන්ථයන් දිගේ ඇඟිලි දිවවමින්, ආසන්නයේම පිහිටි කවුළුව කරා පියවර එසවීය.

 දීප්තිමත් සඳ කිරණින් ඇස් අහකට ගත් ඔහු කවුළුවෙන් එබී මෑත බැලීය.අහස වළකුලින් තොර ය.තමා කලින් ශ්‍රවණය කළේ කුමක් වුවත්, එය සාමාන්‍ය ගෙරවිලි හඬක් නම් නොවූ බැව් ඔහුට ප්‍රත්‍යක්ශ ය. එය පැමිණියේ උතුරු දිශාවෙනි. ඔහු එම හඬ, වඩාත් පැහැදිලිව ඇසීමට අපේක්ෂාවෙන්  සිටියදී, එම හඬ නැවතත් මතු විය.ගිගුරුම් හඬකට එය සමාන කළ නොහැකි වූයේ ප්‍රදේශයක් වටා පැතිර නොගොස්, එක් නිශ්චිත ස්ථානයකින් හඬ නිකුත් වූ බැවිණි. 

මේ තාක් අසා ඇති, කිසිම ස්වාභාවික හඬකට එය සම කිරීමට ඔහු අපොහොසත් විය.එවන්, බලසම්පන්න හඬක් උත්පාදනය කළ හැක්කේ මිනිසා ටම පමණි.සමහර විටක, වසර විස්සකට වැඩි කළක්, මිනිස් ප්‍රජාවේ, සෑම අයිතිහාසික සාධකයක් ම ගැබ්වුන , නිධානයක් වන්, පුස්තකයන් අතර තමා බැඳ තබන්නට සමත් වූ ඒ සොඳුරු සිහිනය, තව දුරටත්, හුදු සිහිනයක්ම නොවනු ඇති. 

 ධූලි වලාවේ, ආගමනය ට පෙර, අත්පත් කරගත්, ඟාණ  සම්භාරය පිහිටෙන් නිර්මාණය කළ අවි බලයෙන්, අයිස් කඳු හා යෝධ හිම තට්ටු පුපුරවා හරිමින් මිනිසුන් නැවතත් තම මව් රටට, එන්ගලන්තයට  පැමිනෙනවා විය හැක. වෙනත්, වඩා සුදුසු විකල්ප අතැර දමා, උතුර හරහා,ගොඩබිමින් පැමිනීම, තරමක් ප්‍රහේලිකාත්මක වුවත්, තම  චිත්ත සන්තානයේ මල්පල ගැන්වුන නව අපේක්ශාවන්, සුනු විසුනු කරවන එවන් සිතුවිලි, ඔහු වහා සිතෙන් බැහැර කිරීමට යත්න දැරුවේය.

 අඩි 300 කට පමණ පහලින්, තැන තැන අයිස් බිඳී ගිය, දිය මිදුන  සයුරක් සේ දිස්වන,අතොරක් නැතිව කඩා හැලෙන හිම තට්ටු හේතුවෙන් කඩා හැලෙන්නට ඔන්න මෙන්න කියා ඇති නිවස්නයන් සඳ එළියේ බැබලිණ. ශාන්ත පාවුලු දෙව් මැදුරු පියස අධික හිම බරින් කඩා වැටුන පසු, ඔහුට  අභි‍යෝග කිරීමට ඉතුරුව ඇති එකම ගොඩනැගිල්ල වන  Battersea  තාප  බලාගාරයේ උස් කණු භූත රූප මෙන් උසට උසේ නැගී සිටියෝය. ඔහු නැවතත්, තම සිත් ගත් පොත් දිගේ ඇඟිලි රූටා යවමින් කුටිය තුලට පැමිණියේය.

                 විසි වසරකට පමණ පෙර, අනෝරා වැස්සක් සේ කඩා හැලෙන, ධවල හිම පියලි මත කරකැවෙමින්, අවසාන භාණ්ඩ තොගය හා මගීන් පුරවා ගත් හෙලිකොප්ටරය,රීජන්ට් උද්‍යානයෙන් ඉහලට නැගෙනු තවමත් ඔහුට මතකය.සියල්ලෝම  අත්හැර ගිය නගරයේ  ඔහු තනිවූ විට පවා, මිනිසා සදහටම උතුර හැර ගිය බැව් පිලිගැනීමට ඔහු සිත මැලි කළේය.එය එසේ වුවත්, දැනටමත්, තම ආයු කාලයෙන් දිගු කොටසක්, ඔහු පණ සේ සුරකින මේ පුස්තකයන් අතර   හුදකළාව ගෙවී ගොස්ය.

                                ඒ කාලය අතරතුර, තවදුරටත් උනුසුම් නොවූ සමකය හා තදාසන්න පෙදෙස් හි ජනයා පදිංචි  කරවීමට අරගලයට, දකුණ හා ඔහු යා කළ එකම පුරුක වු ගුවන් විදුලිය හරහා ඔහු සවන් දුනි.නමුත්, ඒ වනවිටත්,  හිමපතනයේ ආගමනයෙන් මියදෙමින් තිබූ සිහිලැල් වන ගහනයන් හා සිසිල් වෙමින් තිබූ කාන්තාරයන් හි නව මිනිස් ජනපද ස්ථාපිත කිරීමෙහි ලා මිනිසා තුල ගැබ්වුන දැඩි අදිටන සාර්ථක වූවාද නැද්ද යන්න  ඔහු දැන  නොසිටියේය.බොහෝ දුරට ඒ සියලු ප්‍රයත්නයන් හිරු හමුවේ ඇකිලෙන වෙඬරු පිඩක් මෙන් අසාර්ථක වන්නට ඇත.දැනට වසර පහලවකට පමණ පෙරාතුව, ගුවන් විදුලිය ක්‍රියා විරහිත විම නිසා, ඒ පිළිබඳව නිසැකවම දැනගැනීමට ක්‍රමයක් ඔහුට නොතිබිණි.

              මහදුරුතුමා, සරසවි ගොඩනැගිල්ලෙන් බැහැර වූයේ උපරිම වශයෙන් දහ දොලොස් වතාවක් පමණි. එයත්, ඉතාමත්අත්‍යවශ්‍ය  කරුණකට පමණකි.පසුගිය දශක දෙක තුල,ප්‍රවාහනය අපහසු වූ නිසා, දකුනට පලාගිය ඇත්තන්, අතැර දමා ගොස් ඇති බඩු බාහිරාදියෙන්  එක්තරා ලෙසක, සුඛෝපභෝගී දිවි පෙවෙතක්  ගත කිරීමේ වාසනාව ඔහුට හිමි විය.දැනටත්, ඔහු ඇඳ සිටින කලිසම් කබා, මෙතෙක්, කිසිම මහාචාර්යවරයෙකුට වැය නොකල හැකි තරම් ,මිල අධික ඒවා විය. 

                වසර ගණනාවක් පුරා,සෞර ග්‍රහ මණ්ඩලය වසා ගනිමින් ගමනේ යෙදෙන, යෝධ ධූලි වලාව, හිරු ගේ ආලෝකය පමණක් ඉතිරි කරමින්, එහි සියලු ශක්තිය උරා ගැනීමට සමත් වූ බැවින්, උදැසන හිරු රැස්, නෙතට පීඩාකාරී වුවත්,උනුසුම් විරහිත බවක් පෑය. ඒ සා දෑවැන්ත දූලි පටලයෙන්, මිදීමට පෘතුවියට අවකාශ ලැබෙන්නේ තවත් දශක දෙකකට පසුවද, නැතහොත් ශතකයකට පසුවද, එසේත් නැතහොත්  තවත් වසර  දහසකට පසුවද කියා කිසිවකු ට අනුමාන වශයෙන්වත් කිව නොහැකි විය. ගිම්හානය හුදෙක් බොල් අරුතක්  නොවූ දකුනු දිශාවේ උනුසුම සොයා, ඔවුන්, දකුනට පලා ගියහ.

   ගෙවුන දින  කීපයේ පතිත වුන හිම දැන් ඝන  විම හේතුවෙන් ඔහු වීදියේ  පහසුවෙන් ඇවිද්දේය.පසුගිය කාලවල, සමහර දිනක, ඔහුට ඒ දුර යාමට පැය ගණනාවක් ගතවූ අවස්ථා එමටය. වරක්, අධික හිමපතනය නිසා, නව මසක්, කොන්ක්‍රීට් ටවරයේ කොටුවීමට ඔහුට සිදුවිය.

                             ඔහු දැන් අසීමිත හිම තට්ටුවල බරින්, කඩා වැටීමට ඔන්න මෙන්න කියා ඇති  පියස්නයන්ගෙන් හෙබි නිවෙස් හා ඒවායෙන් පහලට එල්ලෙමින් තිබූ ස්ඵටික මග හරිමින්, තම ගමනාන්තය කරා පා නැගීය. සාප්පුවේ, බිඳුන වීදුරු  කවුලුවට ඉහලින්,  යන්තමට කියවා ගැනීමට හැකි නාම පුවරුව දිස්විය.

  

               "ජෙන්කින්ස් හා පුත්‍රයෝ. ගුවන් විදුලි හා ඉලෙක්ට්‍රික් බඩු වෙලෙන්දෝ"

               වහලයේ බිඳුන තැනකින් කඩා වැටුන හිම,සාප්පුවම වසා ගත්තත්,ඉහල මහලේ කුඩා කුටිය,අවසාන වරට, දස වසරකට කලින්, ඔහු පැමිනි දින සේම, නොවෙනස් ව පැවතිණ.තරංග රේඩියෝව, මේසය මත එලෙසම තිබූ අතර, බිම වැටී තිබුන හිස් ටින්, ඔහුගේ සියලු අපේක්ෂා බිඳ වැටීමට පෙර,මොනයම් ආකාරයක හෝ මිනිස් ජීවියෙක් සමග සම්බන්ධ විමට  ඔහු ගතකළ ගිණිය නොහැකි හෝරා ගණන ගොළු බසින්, කියා පෑය. නැවතත්, ඒ ඉච්චා බංගත්වයට පත්වීමට සිදු වේදෝ යි ඔහු සැක පහළ කළේය.

               ගුවන් විදුලි තරංග ගැන ඔහු දන්නා සියලු දෑ ඔහුට කියා දුන්, ' ආධුනිකයන් සඳහා ගුවන් විදුලි අත්පොත-1965'  අතට ගත් ඔහු, එහි මතුපිට තැන්පත්ව තිබූ සිහින් හිම පටලය පිස දැමීය.විවිධ බැටරි හා මීටර ඒවා දැමූ දැමූ තැන්වලම තිබූ අතර, සමහර බැටරි තවමත් ක්‍රියාකළ හැකි තත්වයක තිබීම, ඔහුගේ සිතට අස්වැසිල්ලක් විය.ගුවන් විදුලි යන්ත්‍රයට ඇවැසි බලය, තැන තැන විසිරී තිබූ බැටරිවලින් සපයා ගත් ඔහු, චකිතයෙන් සිත ගැස්සෙද්දී, යන්ත්‍රය තවමත් ක්‍රියාත්මක කළ හැකි දැයි පිරික්සීය. රේඩියෝවෙන් නැගෙන සිහින් ස්...ස්...ස්..ස්ස්..ස්... හඬ,බී. බී. සී. නාලිකාවේ, 9 කනිසමේ ප්‍රවෘත්ති හා වාද්‍ය වෘන්ද ද, කෙනෙකුට නැතිවම බැරි අංග  සේ සැලකූ අනෙක් සියලුම දෙයින් පිරිපුන්, නමුත්, වර්තමානයේ පුහු සිහින පමනක් ම වූ ලොවක් ඔහු මතකයට නැංවීය.

               ඉතාමත් සීරුවෙන් නමුත් නොඉවසිල්ලෙන්,ඔහු සියලුම තරංග කරකවා  බැලූ නමුත්, සෑම චැනලයකින් ම ඇසුනේ, සුපුරුදු ස්......ස්ස්ස්ස්ස්... හඬ පමනක්මය.  එහෙත්, රාත්‍රිය තවම තරුණ ය.  එතෙක්, වටපිටාවේ ඇති කඩ සාප්පු පීරා, සුපුරුදු ලෙස, ප්‍රයෝජනවත් යමක් සොයා ගැනීමට ඔහු තීරණය කළේය.

                මහාචාර්ය මිල්වර්ඩ්, නැවතත්, කෙටි තරංග ග්‍රහණය කර ගැනීමට, සියුම්ව ස්විචය කරකැවීය.නමුත්, වරක් මිනිසුන්ගෙන් පිරී තිබුණ, ඊතර සගර මෙන්ම, නගරයද මුනිවත රැක්කේය.ලොව, අනිත් කොනින්, ආවා සේ සිතිය හැකි, වැසි කුණාටුවක ගිගුරුම් හඬක්, දැරිය නොහෙන නිහඬතාව  බිඳ දමමින් ඔහුට ඇසිණ.මිනිසා, තම නවතම සොයාගැනීම අතැර ගියා සේය.

               පසුදා තම නවාතැනට යන විට, ඇල් මැරුන හිරු රස්, හුදකලා වීදියේ විසිරී තිබිණ.ඔහු ඉතාමත් තෙහෙට්ටු ගතියෙන් පා තැබිය.පසුගිය රැයේ ඔහුට හරිහැටි නින්ද නොගිය අතර,නින්ද ඔහු වෙතට ආ සැමවිටම,තම සුපුරුදු සිහිනය, තමා ගලවාගැනීමේ ප්‍රයත්නය ඔහු දිටීය.

                            දැඩි  නිහැඬියාව  බිඳ දමමින්, වහලවල ගොඩ ගැසුන හිම, මහා හඬක් නගමින් බිම වැටෙනු ඔහු ශ්‍රවණය කළේය. ඔහු, නැවතී ඒ හඬට හොඳින් කන් දුන්නේය.සාමාන්‍ය ගිගුරුමකට වඩා එය සම කළ හැකි වූයේ, හිම ටොන් මිලියන ගන්නක්  වුවත් එක්වර පුපුරවා හැකි තරම් ප්‍රබල  වූ පරමානු බෝම්බයකට පමණි.  කලින් දා රැයේ සිදුවිම පසෙකට ලා, නව  බලාපොරොත්තුවක් මෝදු වනු ඔහුට දැනිණ.

               අතුරක් මත ගමන් කරන්නෙකු, නිරතුරු අවධානයෙන්  සිටිය යුතුවාක් මෙන්,තම අවධානය වෙනතකට යොමුකළ ඒ සිදුවීම, තව  සුලු මොහොතක් පමා වූවා නම්, ඔහුගේ දිවි තොර කරනු ඇත.එක්වරම, කුඩා අතුරු පාරකින්, විශාල යමක් ඔහු වෙතට එනු, ඔහුගේ දෘශ්ඨි පථයට ගෝචර විය. තමා දුටු දේ තහවුරු කර නොහී, ඔහුගේ මනස ගල් ගැසුනේය. ඊලඟ මොහොතේ, තම කබා සාක්කුවට අත යැවූ ඔහු, කලබලයෙන් වෙව්ලන ඇඟිලිවලින් රිවෝල්වරය එලියට ගැනීමේ අසාර්ථක ප්‍රයත්නයක යෙදිණි.සර්පයෙකු සේ, හිස දෙපසට වනමින්, පුලුන් කොට්ට වන් පා සැහැල්ලු ලෙස හිම මත තබමින්, ඔහු අබිමුවට පැමිනියේ, ධ්‍රව වලසෙකි.

                 ඔහු කොපමණ බියට පත්වූවාද කිවහොත්,තමා රැගෙන ආ සියලු බඩු බාහිරාදිය එතැනම අතැර, හිම මත පය පැකිලි පැකිලී, තමා නුදුරේ තිබූ, භූගත සෝපානය දෙසට දිවීය.සතුරා තමාට කොපමණ නුදුරෙන් සිටින්නේ දැයි ආපසු හැරී බැලීමට, සිත තුල ජනිත වූ දැඩි පෙළඹවීම මධ්‍යයේ, ඔහු යකඩ දැළට ළඟා වී, එය වේගයෙන් සෙළවූයේය.බියෙන් හිරිවැටුන ඇඟිලිවලින් කිහිපවරක් දැළ   වේගයෙන් සෙළවූවද කිසිවක් සිදු නොවීය.අවසන, ක්‍රීක් හඬක් නගමින් විවර වූ දොර තුලින්, ඔහු දනි පනි ගා ඇතුලට රිඟා ගත්තේය.

                  ඔහු තරම්  දෙගුණයක් තරම් වූ වලසා, කෝපාවිශ්ඨ ව,  උල් නියෙන්, තමා හා තම ප්‍රතිවාදියා අතර  එකම බාධකය වූ  දැල ගලවා දැමීමට යත්න දැරීය.උගේ සවිමත් බාහු යුගලයට මැදි වූ යකඩ දැල සෙලවුනත්, එය ගැලවීමට තරම් ඌ ශක්තිමත් නොවීය. මහාචාර්යවරයා අතින් ගිලිහුන මල්ල, වරක් දෙවරක් නිය පහුරුවලින් එහා මෙහා විසික්කළ ඌ, ඉදිරිපස ගාත් ඔසවා, අසතුටින් ගෙරවූයේ, සතර අතට විසිව තිබූ ටින් අතරින් දෙපා මුදුව තබමින් අතුරුදන් විය.

                  ජීවිතයේ කිසිම දිනක නොදැනුන ලෙස, ඉමහත් කම්පනයට ලක් වූ මහාචාර්ය මිල්වර්ඩ්, එක් ආරක්ෂිත ස්ථානයකින් තවත් ආරක්ෂිත ස්ථානයක ට  මාරු වෙමින්, තම නවාතැනට ලඟා වූයේ තෙපැයකට පමණ පසුවය.

මේ සා කලකට පසු, නගරයේ  සිටින එකම  ජීවියා තමා නොවන බැව් ඔහුට පසක් විය.ධ්‍රව වලසා හැරෙන්නට , වෙනත් සතුන් නගරයට ආගමනය වී ඇත්දෝයි සිතේ නැගුන පැණයට පිළිතුරක් ලෙස, පසුදින අළුයම,නගර උද්‍යානය දෙසින්,වෘකයකු ගේ උඩු බිරීමක් ඔහු සවන් වැකිණ.

 තවත් සතියක් පමණ ගෙවෙන විට, උතුරේ සිටින සතුන්, එය හැරදමා යන බැව් ඔහුට පැහැදිලි විය.වරක්, දකුනු දිශාව බලා ගමනේ යෙදෙන පිනි මුවන් රැළක්, ඔහු තම ටවරයේ සිට නිරීක්ෂණය කළේය. සමහර රැයක, එකිනෙකා කා කොටා ගන්නා, ගොරවන, බුරන විවිධ සිව් පා ශබ්ද ඔහු  සවන් පතිත විය. මෙපමන කළකට පසුවත්, මෙවන් විසල් ජීවි ගහනයක්,  උත්තර ධ්‍රවය හා ලන්ඩනය, එකම භූමියක් සේ යා කළ මේ, ධවල හිම තැන්නේ, වසනු දැනගැනීම  විමතිය දනවන්නක් වීය. 

                          නමුත්, දැන් යමක්, ඔවුන් සියල්ල දකුණට පලවා හරිමින් සිටී.මිනිසා හැරෙන්නට, මේ සා සතුන් සන්ඛ්‍යාවක් භීතියෙන් මුසපත් කරවන්නට සමත් ජගතෙක් මේ පොළොවේ නැති බැව් ඔහු සිහිපත් කළේ  චිත්ත සන්තානයේ දලු ලන ඉමහත් ප්‍රීතියෙනි.

                   සමහර දිනක, තම උනුසුම් ලොම් කබාය, ගතට හිරකර ගනිමින්,සීතල ඉරු රැසින් නෑවෙමින්, තමා ගලවා ගැනිමට, තම මිතුරන් නැවත එන අයුරු සිහින දකිමින්, ඔහු එලිමහනේ නිනව්වක් නැතිව පැය ගනන් ගත කළේය. සමහර විට, උතුරු ඇමෙරිකාවේ සිට, මිදුන අත්ලාන්තික් සයුර,  තරණය කොට ඔවුන් පැමිනෙනු ඇත.එසේම, මේ වනවිටත්, ඔවුන් තමා බේරගැනීමේ මෙහෙයුමක් අරඹා වසර ගනනාවක් ගතවී ඇති වන්නටද පුලුවන.

 එසේ වුවද, මෙතෙක්, තමා ගලවාගැනීමට, එකදු ගුවන් මෙහෙයුමක් ක්‍රියාත්මක නොවිම, ඔහුගේ කුකුස දනවන්නක් වීය. මෙපමණ කඩිනමින්, මිනිසාට පියෑඹීමේ කළාව අමතක වී ඇතැයි සිතීම උගහටය.

                   පාලුව දරාගත නොහුන විටක,  මතකයෙන්, කවි ගායනා කිරීමට ඔහු පෙලඹී සිටි මුත්,  ඒවා බොහෝ විට අතීත තුවාල පාරවන්නක් විය. නමුත්, දිවා කල දිගු වී, පරිසරයේ, දීප්තිය වැඩි වත්ම, ඔහු, බොහෝ විටක, ජනෙල් කවුලුවකින්, හිස එලියට දමා, මහ හඬින්  ඒවා ගැයුවේ,  එමගින් වත්, තමා වට වී ඇති, මේ මායාකාරී පරිසරය වෙනස් කිරීමට යත්න දරන්නාක් මෙණි.

                ගිම්හානය, එය නිමාවේ අද්දරට ලඟා වී සිටියේය.පැයෙන් පැය, දිනෙන් දින, ඒ නුහුරු ඝෝෂාව,වැඩිවත්ම, ඔහුගේ මනස, බලාපොරොත්තුව හා භීතිය අතර දෝලනය වෙමින්, වික්ශිප්ත විය.ඔහු තවදුරටත්, කිසිම සත්වයෙක් දුටුවේ නැත්තේ ඔවුන්  පලා ගිය නිසාවෙනැයි ඔහු අනුමාන කලත්, තම,ආරක්ෂිත බළකොටුවෙන් පිටතට පැමින, පලා යාමට තරම් දිරියක් ඔහුට නොවීය.

                  එය එසේ වුවත්, සෑම හිමිදිරියකම,කුළුණේ, උස් කවුලුවක් අසලට වී දුරදක්නයෙන් වටපිටාව නිරීක්ෂණය  කළ් සැම විටකම ඔහු දුටුවේ,හිරුට බියේ පසු බසින හමුදා බළ ඇණියක් සේ දියවෙමින් යන හිමෙන්, වැසි කඳු ශිකර ය.

    ඔහුගේ පෙර මග බලාසිටීම, කෙටි ගිම්හානයේ, අවසාන දින කිහිපයේ නිමා වීමට යෙදිණ.පොළොව දෙදරුම් කවමින්,කෙමෙන් වැඩිවෙමින් ඇසෙන ඒ ගර්ජනාව, තමාට වඩ වඩා සමීප බව දෑනුනත්,තවමත්, ඒ කුමක්දෑයි නිසැකවම පැවසීමට හෝ එය, තමාට කොපමණ සමීප දැයි අනුමාන කිරීමට හෝ හැකියාවක් නොවීය.

  මහාචාර්ය මිල්වර්ඩ් තම දුරදක්නය, උතුරු දෙසට යොමු කරන විටවත්, ඔහුට ඒ ගැන කිසිම අමුතු හැඟීමක් නොතිබුණේය.නුදුරේ එන හමුදාවක, හිරු එලිය වැටී දිලිසෙන පළිහ, ප්‍රථම වරට දර්ශණය කරණ මුර සෙබලෙකු සේ අවසන, ඔහු ඒ අමිහිරි සත්‍යය පසක් කර ගත්තේය.පැහැදිලි නුබ ගැබ පසුබිම් කර ගනිමින්,හිමෙන් වැසුන උස් වූ කඳු ශිඛර,  දැන්,සූර්යාලෝකයේ, බබලමින්  තිබිණි.වසර, මිලියන ගනනක් පුරා, ඒවා වසා සිටි හිම තට්ටු,දැන් නැත්තටම නැතිවී ගියා සේය.ඔහු, ඒ ගැන ප්‍රීති විය යුතු නමුත්, එවන් හැඟීමක් ඔහුට දැනුනේ නැත. 

       එක් රැයකින්, ඔහුට කිසිදා, කෙලෙසක වත් අනුමාන කළ නොහැකි වූ සතුරා,අවසාන මුර කඩුල්ලත්, පසු කරමින්,සමූල  ඝාතනයට සැරසී, ඉදිරියට එමින් සිටියේය.

     පරාජිත වූ කඳු මුදුන් වසාගෙන,කෙමෙන් තමා අබිමුවට ගලා එන, ඒ අතිශය බියකරු දිස්නය, මහචාර්යවරයාට, පර්වත මුහුදට ගමන් කරන්නා සේ දැනුන  හැඟීම, හෙළිදරව් කලේය.
        ඔවුන්ගේ  සදාකාළික නවාතැන වූ උතුරු දිශාවේ සිට,මිනිසාගේ ආගමනයට කල්පාන්තයකට පෙර, තම නිජබිම වූ, දකුණු දිශාව, අත්පත් කර ගන්නා ඒකායණ අදිටනින්, ග්ලැසියර, නැවතත්, ගමන් අරඹා තිබිණ. 

( A translation of the short story, "The forgotten enemy" by Arthur.C. Clarke.) 

            

   

   

   

              

ඔබ ජුපිටර් ග්‍රහයා මිලදී ගැනීමට කැමතිද?

                                       ඇත්ත වශයෙන්ම ඔහු කොපමණ 

 ශූර ලෙස  තම පරිසරයට අනුගත වීද කිවහොත් ශක්ති පරිනාමික 

ගුවන් නැවේ සිටිනා අධික උනුසුම්,ස්වේතවන් තාප ශක්තියක් ලෙස

 ඔහු  සැලකීම ඔහු හා ගනුදෙනු කරන ජීවින් අමතක කර දමා තිබිණි.

    තේජස විහිදුවන සුළු රන්වන් යටි රෑවුලකින් හා තද දුඹුරු නෙත් සඟලකින් යුත් ඔහු,  මුදුව මෙසේ පැවසීය.

         "අපට ඔබේ සැකය හා පසුබෑම  වැටහෙන නමුත්,මින් කිසිම හානියක්  වීමට ඔබට ඉඩ නොතබන බෑව් සහතික වෙන්න පුලුවන්.අප O- Spectra තරු පන්තියේ ග්‍රහ ලෝකයක වසන නිසා ඔබේ හිරුගේ උනුසුම හා ශක්ති ජනනය පවා අපට සෑහෙන්නේ නෑ. එමෙන්ම ඝන ද්‍රව‍යයෙන් තෑනුන ග්‍රහලෝක  අපට සම්පූර්නයෙන්ම ආගන්තුකයි."

මිනිස් ජීවීන් වෙනුවෙන් ගනුදෙනු කරන්නා, ( සැමගේ එකඟතාව මත විද්‍යා ඇමති පත් කර ගන්නා ලදී)

              "නමුත් අපේ ග්‍රහ ලෝකය ඔබේ ප්‍රධාන  වෙළඳ මාර්ගයක් හරහා වැටී ඇති බව ඔබ පිළිගත්තා" යයි කීය.

    "ඇත්තෙන්ම ඔව්."

 "වෙළඳ මාර්ගයක ස්ථානයක් සතුකර ගනීම යනු,එහි යුධමය වටිනාකම වැඩි වීමයි.ඒ නිසා, අපේ පූර්ණ සහයොගය ඔබට ලබා ගනීමට නම්, ඔබට ජුපිටර් ග්‍රහයා අවශ්‍ය කුමන කරුණකටද කියා අපට නොවලහා පැවසිය යුතුයි."

                           සුපුරුදු ලෙසම, ඒ පැනය විමසන සෑම විටකම    මෙන් ව්‍යාජ රූපකයා ගේ මුහුන අඳුරු විය." එහි රහස්‍ය බව ඉතාමත් තීරනාත්මකයි. ලැම්බර්ජ් ලා...."

" හරියට හරි." විද්‍යා අමාත්‍යවරයා දෙඩීය.

 " ඒ වදන් නම් අපට ඇසෙන්නේ ඔබ හා ඔය කියන ලැම්බර්ජ්වරු අතර නුදුරේම ඇවිලීමට යන යුද්ධයක පෙර නිමිති වගේ."

  ව්‍යාජ රූපකයා හණික මෙසේ පැවසීය.

 " ඒ නිසා තමයි, අප ඔබට මෙතරම් විශාල මුදලක් පිරි නමනු ලබන්නේ.ඔබේ සෞර මන්ඩලයේ තවමත් ජනාවාස වී ඇත්තේ අභ්‍යන්තර ග්‍රහ ලෝක පමණයි.ඒවායින් අපට කිසි වැඩක් නෑ.

සමාවන්න මෙසේ පවසනවාට.අප ඉල්ලන්නේ, ඔබට කෙදිනකවත් විසීමට හෝ අඩුම තරමේ ගොඩ බැසීමටවත්  බැරි ජුපිටර් ග්‍රහයා පමණයි. ඒ ග්‍රහයා ඔබට පාලනය කළ නොහැකි තරම් විශාලයි." සරදම් සිනහවක් ඔහු ගේ තොලේ ලෙළදිණ.

 ව්‍යාජ රූපකයා ගේ හැසිරීම ගනනකට නොගත් අමාත්‍යවරයා, "ළඟදීම ජෝවියන් උප ග්‍රහයා ජනාවස වේවි" යැයි  තෙපළේය.

" ඊට අපෙන් කිසිම බාධාවක් හෝ විරෝධයක් නෑ.ඒවා ඔබ කැමති අයුරකින්, හැසිරවීමේ පූර්ණ නිදහස ඔබ සතුයි. ඒ සඳහා, ඔබට සිතාගන්නවත් බෑරි තරමේ, විශාල මුදලක් ගෙවීමට අප සූදානම්.අපට ඇවැසිතාවක් තිබුනි නම්,  ඔබේ කැමැත්ත නොවිමසාම, ජුපිටර් අප සතු කර ගැනීමේ හැකියාව අප සතුව තිබෙනවා. නමුත්, අනාගතයේ ඇතිවිය හැකි  නීතිමය ගැටළු මග හරවා ගැනීමට ඇවැසි නිසා තමයි, අප මුදල් ගෙවා, ජුපිටර් ග්‍රහයා ගේ නීත්‍යානුකූල භාරකාරීත්වය ලබා ගන්නට උත්සාහ කරන්නේ. මා කතා කරන්නේ හිතට එකඟව සම්පූර්ණ සත්‍යය."

  ඇමතිවරයා තම පැනය පුනරුච්චාරනය කළේය. "ඔපමන තදබල ලෙස ඔබට ජුපිටර් අවශ්‍ය ඇයි?"

"මේ  ලැම්බර්ජ්වරු....."

" ඔබ ලැම්බර්ජ්වරු සමග යුද වැදීමට යනවාද? "

" ඒක එහෙම....."

                                            
       "මක්නිසාද යත්, එය එසේ නම්, ඔබ ජුපිටර් මත කඳවුරු බඳීවි. එසේ කඳවුරු බැඳිමට ඉඩ දීම ගැන විරෝධය පාමින්, ලැම්බර්ජ්වරු, අපට ප්‍රහාරයක් දියත් කරාවි. ඉදින්, එවන් අවදානම් අවස්ථාවකට මුහුණ දිමට අප කොහෙත්ම සූදානම් නෑ."

"මම වරක් පැවසුවානෙ, ඔබ කිසි දෙයකට බිය විය යුතු නෑ. ඉන් ඔබට කිසිම හානියක් නැතත්, ලැබෙන ප්‍රති ලාභය ගිණිය නොහැකි තරම් විශාලයි. ඔබේ ලෝකයේ, වාර්ෂික බල ශක්ති පරිබෝජනය කෙතෙක්ද, ඒ හා සමාන ප්‍රමානයක් අඩංගු බල ශක්ති බහාලනයක්, වාර්ෂිකව ඔබට ප්‍රධානය කෙරෙනවා ඇති."

"අනාගතයේ වැඩිවන බල ශක්ති අවශ්‍යතාවන්ටත් සරිලන තරමේ?"

 " සත්තකින්ම ඔව්. වත්මන් ප්‍රමාණයට වඩා පස් ගුණයකටත් වැඩියෙන්."

" හොඳයි. මා කලින් පැවසූ ලෙස, රජයේ ඉහලම තලයේ නිල දරුවෙක් නිසා, ඇවැසි තීරණ ගැනීමේ බලය මා සතුයි. නමුත්, මට අවැසි ඕනෑම දෙයක් කිරිමට තරම්, අසීමිත බලයක් මා සතු නෑ. 

 මට ඔබේ වදන් විශ්වාස නමුත්, ඔබට ජුපිටර් අවශ්‍ය කරුණ, නිසැකවම දැන ගන්නා තුරු, ඔබේ කොන්දේසි වලට එකඟ වන්න බෑ.ඔබ අවංකව අදහස් ප්‍රකශ කරන බව අපට ඒත්තු ගියහොත්, රජයත්, ඒ හරහා ජනතාවත්, ඔබේ ගිවිසුමට එකඟ කරවා ගැනීමට මට හැකි වේවි.
නමුත්, කිසිම පැහැදිලි කිරීමක් නොමැතිව, මා තනි කැමැත්තට, ඔබ හා ගිවිසුමකට එලඹුනහොත්, මගේ තනතුරෙන් පවා මා පහ කෙරේවි.මුලු පෘතුවිය ම ඔබේ යෝජනාවලියට විරෝධය පාවි.
ඔබ වරක් පැවසූ ලෙස, ජුපිටර් බලෙන් අත්පත් කර ගැනීමේ හැකියාව  ඔබ සතු නමුත්, එහිදී ඈතිවන නිතිමය ගැටළු තත්වයන් නිසා ඔබ ඒ ක්‍රියා පිළිවෙත අනුගමනය කරන්න මැලිවන බව පවසා සිටියානෙ."

 ආරූඪ රූපකයා මුවෙන් අමුතු හඬක් පිට කළේය.


"ඔබ සමග මේ නිශ්ඵල වාද විවාදවල පැටලීමට මට කිසිම වුවමනාවක් නෑ.ලැම්බර්ජ්ලා..........." ඔහු එක්වරම තමා පවසමින් සිටි වැකිය ගිලගත්තේය.
         "ඔබ කියන ඕනෑම ලෙසකට පොරොන්දු වීමට මා සූදානම්."   


              සෑහෙන වේලාවකට පසු,නළලේ දා බිඳු,  තම සුදු පැහැ ලේන්සුවෙන් පිස දමමින්, වසර දහයකින් පමණ තුරුණු වූ වා සේ පෙනුමක් සහිතව ඇමතිවරයා කාමරයෙන් පිටතට පැමිණියේය. 


                     "ජනාධිපතිතුමා අනුමත කළ විගස, ඔවුනට එය ලබාගත හැකි බැව් මා පැවසුවා.නමුත්, එතුමා හෝ කොන්ග්‍රස් මණ්ඩලය  හෝ එයට එරෙහි වේවි යැයි මා කොහෙත්ම සිතන්නේ නෑ. මඳක් සිතන්න, මහත්වරුනි, අපට ඇවැසි විටක, රිසි සේ භාවිතයට, ඕඑනෑ තරම් බල ශක්තිය නොමිලේම. අපට  ජීවිතයේ කිසිම දිනක සිහිනෙන්වත් ගොඩ බැසීමට  නොහැකි, කිසිම ඵළ ප්‍රයෝජනයක් නැති ග්‍රහ ලෝකයක් වෙනුවෙන්!"

           ඒ වදන් පිට වනවාත් සමගම ආරක්ෂක අමාත්‍යවරයා කෝපයෙන් දම් පැහැ වූ මුවින් යුතුව, තම පු‍ටුව වේගයෙන් පසෙකට කර නැගිට සිටියේය.

            "මිසරට්වරු හා ලැම්බර්ජ්වරු අතර ගැටුමකදී පමණයි ජුපිටර් ග්‍රහයාගේ වැදගත්කම ඉස්මතු වෙන්නෙ. එවන් භාරදූර, තීරණාත්මක අවස්ථාවක, පක්ෂග්‍රහ නොවී  නොවි මැද පිළිවෙතක් අනුගමනය කිරීමට අප කළින්ම තීරණයක් ගත්තා. "
                 ." නමුත්........ එසේ යුද්ධයක් ඇති වන්නේ නෑ. ව්‍යාජ රූපකයා ඔවුනට ජුපිටර් අවශ්‍ය වන්නේ ඇයි කියා මා හා පැවසුවා.එය මා එක්වරම පිළිගත්තා.මා හිතන්නෙ, ජනාධිපතිතුමාත් ඊට විරුද්ධ වන එකක් නෑ. මහත්වරුනි, මා හිතනවා ඔබ සැමත් මෙම තීරණයට එරෙහි නොවෙයි කියා.මා ළඟ නව ජුපිටර් ග්‍රහයා වෙනුවෙන් සැලසුම්  තිබෙනවා."

කාමරයේ උන් සියල්ලෝම තම අසුන්වලින් නැගී සිටියහ.
  "අලුත් ජුපිටර් ග්‍රහයෙක්!" ආරක්ෂක ඇමති හුස්ම ඉහලට ඇද්දේය.

    "කලබල වන්න එපා මහත්වරුනි, අසුන්වල වාඩිගන්න. අලුත් ග්‍රහයා,පරණ ග්‍රහයාට වැඩි වෙනස්කමක් නෑ.මේ තියෙන්නෙ, ඔවුන්, අප වැනි ජීවීන්ට බැලීමට හැකි වන සේ නිර්මාණය කරන  ලද සැලසුමක්. "

ඔහු පිටපත දිග හැරියේය. එහි, එක් රූප සටහනක, සුපුරුදු ජුපිටර් ග්‍රහයා, එහි සිරස් රේඛා ත් සමග ඇඳ තිබිණි.විල්ලූද කාලවර්ණ අභ්‍යවකාශය පසුබිම් කරමින්, වැටී තිබූ, කහ,ළා කොළ හා ළා දුඹුරු පැහැ ගත් කුඩා හරස් තීරුවල, අතරින් පතර, සුදු පැහැ ගත්, දඟ කැවුන, සිහින් රේඛා වැටී ගියේය.  විවිධ වර්ණ ගත් ඒ තීරුවල, කෙනෙකුගේ කුතුහළය දනවන සේ, තැන් තැන්වල, කලු පැහැයෙන් දිස්වන විවිධ රටා නිර්මාණය කර තිබුනි.

      " මේ තමා ජුපිටර් ගේ දිවා කාලය දිස්වන හැටි." අමාත්‍යවරයා අනාවරණය කළේය.

      "ජුපිටර් රාත්‍රියට දිස්වන්නේ මෙහෙමයි." අනෙක් රූප සටහනේ, ජුපිටර්, කුඩා, තුනී හඳ පළුවක් සේ දෘශ්‍යමාන වී ඉතිරි කොටස, ඝන අඳුරේ ගිලී ගියේය. අඳුර මැදින්, පෙර රූප සටහනේ දිස් වූ අපූර්ව, කාලවර්ණ රටා, මෙවර, දිලිසෙන, තැඹිලි පැහැයෙන් බැබලිණ.



" මේ සළකුණු, හුදෙක් දෘශ්ටි මායාවන් පමණයි.ඒ නිසාම ග්‍රහ ලෝකය පරිභ්‍රමණය වීමේදී, ඒවා වෙනස් වෙන්නේ නෑ.ඒවා පවතින්නේ ග්‍රහයා ගේ අභ්‍යවකාශය කෙලවර. " විද්‍යා ඇමති කිය. 


 "ඒ  සළකුනු මොනවාද?" වාණිජ කටයුතු අමාත්‍යවරයාට දැනගැනීමට අවශ්‍ය විය. 
  "ඔන්න බලන්න." විද්‍යා ඇමති පැහැදිලි කළේය.

   "ඔවුන් ගේ ප්‍රධාන වෙළඳ මාර්ගයක් , අපේ සෞර ග්‍රහ මණ්ඩලය හරහා වැටී තිබෙනවා. ඒ මග හරහා දිනකට ඔවුන් ගේ ගුවන්  නැව් හතක් පමණ අපේ සෞරග්‍රහ මණ්ඩළයේ සැතපුම් මිලියන සිය ගණනක් දුරට  සංචාරය කරනවා. ඒ හැම අහස් නැවකම ඇති ඉතාමත් නවීන, ඉතා බලගතු දුරේක්ෂවලින්, අපේ සූර්යයාට අයත් ග්‍රහලෝක නිරීක්ෂනයට ලක් කෙරෙනවා.  එය ඔවුන්ගේ ප්‍රධාන  සංචාරක ආකර්ෂනයක්. ඝන ද්‍රව්‍යයෙන් තැනුන ඕනෑම ග්‍රහ ලෝකයක් ඔවුනට ඉතාමත් විස්මය ගෙන දෙන සුළුයි.

 "අර කළින් දුටු සලකුණු හා මේ විස්තරය අතර ඇති සම්බන්ධය කුමක්ද? "

  " ඒ සලකුණුවලින් පිළිබිඹු වන්නේ ඔවුන්ගේ අක්ෂර ක්‍රමයක්. ඉන් පැවසෙන්නේ යහපත් සෞඛ්‍යයක් හා තාප ශක්තියක් වඩවා ගැනීම සඳහා මිසරෙට් ග්‍රහ ලොවේ අර්ගෝන් කඳු මුදුන් භාවිත කරන්න කියා."

" ඔබ අදහස් කරන්නේ ඔවුන් ජුපිටර් ග්‍රහයා බිල් බෝඩ් එකක් ලෙස යොදා ගන්නා බවද? " ආරක්ෂක ඇමති මේසයට මිට මොලවා තදින් ගසමින් කෑ ගැසීය.

 '"හරියට හරි.ලැම්බර්ජ්වරු නිපදවා ඇති අර්ගෝන් ටැබ්ලට් එකට විරුදුව තරඟ කරනු වස් මිසරට්වරු, ජුපිටර් ග්‍රහයා තම ප්‍රචාරණ කටයුතුවලට යොදා ගන්න හදන්නේ.ග්‍රහයා තමන් සතු කර ගැනීමට ලැම්බර්ජ්වරු ප්‍රයත්න දරාවි යන බිය නිසා ඔවුන් ජුපිටර් ග්‍රහයාගේ නයිතික හිමිකරුවන් වීමට වෙර දරනවා.නමුත්, ඔවුන්ගේ හා අපේ වාසනාවට, ප්‍රචාරණ මාධ්‍යයෙහි ලා මිසාරට්වරු තවමත් අඳ බාලයෝ."
   " ඔබ එසේ පවසන්නේ ඇයි?" අභ්‍යන්තර කටයුතු ඇමතිතුමාගේ  කුතුහලය උත්සන්න විය.

   "ඇයි කියන්නෙ? ඔවුන් ජුපිටර් ග්‍රහයා තම ප්‍රචාරණ කටයුතුවලට උපයෝගි කර ගත්තා විනා, අප ග්‍රහ පද්ධතියේ ඇති අනෙකුත් ග්‍රහයන් ගැන ඔවුන්ට අමතක වෙලා. ජුපිටර් බිල් බෝඩ්, අපේ සෞර ග්‍රහ මණ්ඩළය මෙන්ම, ඔවුන් ගේ ව්‍යාපෘතිය ද ප්‍රසිද්ධ කරාවි. නමුත්, ලැම්බර්ජ්වරු, අප හා මිසරට්වරු අතර වුන රහස් ගනුදෙනුව ගැන නොදැන, ඒ ගැන විචාරීමට පැමිණි විට, අපට හැකියි අපේ සෙනසුරු ග්‍රහයා ඔවුනට අලෙවි කිරීමට  එහි චිත්තාකර්ෂනීය මුදු  සමග. සෙනසුරු, එහි වළලු නිසා වඩාත් ආකර්ෂනීය ප්‍රචාරණ මාධ්‍යයක් වන බැව් ඔවුනට ඒත්තු ගැන්විය හැකියි."

                "ඒ නිසාම," මුදල් අමාත්‍යවරයා සිය දසන් දක්වා පුළුල් සිනහවක් නගමින් තෙපළේය. "එය, ජුපිටර් ට වඩා ඉහල මිලක් ගන්නා බව."

  සැවොම, ප්‍රීතිමත් මුහුනින්, හිස් වනා, එය අනුමත කළහ.

(A translation of the short story "Buy Jupiter "  by Arthur. C.Clarke.)

දිව්‍යමය රථය- - (part II)

http://gimannivannie.blogspot.com/2014/09/blog-post.html
(1 කොටස මෙතනින්.)


           දරුවා, මවගේ හා පියාගේ අසීමිත දෝශාරෝපණයට ලක්විය.   ඔහුට ඊට දඬුවමක් ලෙස, ලදරු කාමරයේ සිට, කවි පාඩම් කිරීමට අණ ලැබිණි. 
 "මට පිලිකුල් ඕනෑම කෙනෙක් බොරු කියන විට." උස් හඬින් ගිගිරූ පියා ඔහුට වේවැල් පහරින් සංග්‍රහ කළේය."ඔහෙ ඇති කරත්තයකුත් නෑ,පාලමකුත් නෑ, කඳු ගැටයකුත් නෑ. උඹ හරිම බොරුකාරයෙක්."    
       දරුවාගේ මව, තම වරද පිළිගෙන පියාගෙන් සමාව අයැද සිටිනා ලෙස, දරුවාට ආයාචනා කළාය.   
 නමුත් දරුවා එසේ කිරීමට මැලි විය. ඉලිප්පී ඇතී, වේදනා ගෙන දෙන වේවැල් පහර කැමෙන් පසු, කවි පාඩම් කිරීමට සිදු වුවත්,ඔහුගේ දිවියේ උත්කෘශ්ටම අවස්ථාව, බොරුවක් බැව් පිලිගන්නේ කෙසේද?
                  හරියටම ඉර බසින ගොම්මනේ,   විනෝදකාමී, තරුණ කාන්තවක විසින්  පැද වූ රියක නැගී, දරුවා නිවසට ලඟා විය. රථයේදී, ඔවුන් දෙදෙනා මගීන් ගෙන යන විවිධ වූ රථ ගැන කතාබස් 
කළහ.ඔහු ප‍ටු මග ඔස්සේ නිවසට ලඟා වී හෝරා තුනක්වත් ගතවී නැතත්, ඇගේ මුදු හඬ, දැන් ඔහුගේ මතකයෙන් කොපමණ දුරස්ද?
                 දරුවාගේ සිතිවිළි, බිඳ දමමින්, මව කාමරයෙන් මෙපිට සිට, ඔහු ඇමතුවාය.
                               "ඔබේ කවි පොත ගේන්න."
කාමරයෙන් පිටතට ආ දරුවා, තම පියා, බොන්ස් මහතා සමග අමුත්තන් ගේ කාමරයේ සිටිනු දිටීය.

 "මේ සැපත් වන්නේ මහා සංචාරකයා!" දැත් දිගුකරමින් ඔහුගේ පියා පැවසූ උපහාසාත්මක වචන කාමරය පුරා සිසාරා ගියේය." ඔහු දේදුන්නකට ඉහලින් ගමන් ගත්තාලු"! දරුවා ලජජාවෙන් මිරිකෙමින්, පියාගේ සිනා හඬ  අසා සිටියේය. 
            "මේ සිදුවීම මට හරිම කුතුහලය ගෙන දෙන්නක්. චුදිතයා වෙනුවෙන් සමාව අයදින්න මට අවසරද?" බොන්ස් මහතා සිනාසෙමින් ඇසීය.
       "බලන්න. බොන්ස් මහතා කොපමන කරුනාවන්තද කියා."  ඔහුගේ මව කීවාය.
    කවි ගායනාවලින් පසු ඔහුට යාමට අවසර තිබෙනවා."
     "මම ඔහුව, මගෙ සහෝදරී ගාවට යවන්නයි බලාපොරොත්තුව. එවිට, ඔය ඇලි දිගේ බඩගාන එක සුව වේවි." 
              "හා, අපි අරඹමු". බොන්ස් මහතාගේ වදන් දරුවා ගේ කණට මීපැනි වත්කරන්නා සේ මිහිරි විය.
                      "Standing aloof  in giant ignorance."   
               "ඔයාටම හරියන කවිය. මම කෙදිනකවත් සිතුවෙ නෑ මේ කවියො ඇත්ත කියනවා කියා." පියා නැවතත් සමච්චල් කිරීම ඇරඹීය. "බොන්ස්. ඔබ ඔහුට ඇහුම්කන් දෙන්න. මම විස්කි බෝතලය ගේන්නම්."

"ඔව්. මම කීට්ස් ට කැමතියි.එහෙනම් අරඹමු."
සුලු මොහොතකට, දරුවා හා පැසුන මිනිසා කාමරයේ තනි වූහ.
                "Standing aloof in giant ignorance."
            "හරියට හරි. කුමක් නරඹන්නද?"   "ගැඹුරු සාගරයේ ඇති ඩොල්ඵින් කොරල් නැරඹීමට." දරුවා පිළිවදන් දිනි.ඉනික්බිති, ඔහු ඉකිබිඳීමට පටන් ගත්තේය.
 "චා, චා, ඇයි ඔබ හඬන්නෙ?"

"ඒවායෙන් විස්තර වන්නේ මා ගැන නිසා."
        බොන්ස් මහතා කාව්‍ය ග්‍රන්ථය පසෙකින් තැබීය.ඔහු සිතුවාට වඩා මේ සිදුවීම කුතුහළය දනවන සුළුය.
 "ඔබ ගැන? මේ කවිය විස්තර කරන්නේ ඔබ ගැන?"
    "ඔව්.බලන්න දිගටම කියවලා. 'අඳුරු වෙරලේ ආලෝකය පැතිරේ.බැවුම්වල මිනිස් පා නොගැ‍ටුණ හරිතවත් තණබිම් දිස්වේ'.              ඒ සියල්ලම සැබෑවක්. බොන්ස් මහත්මයා"

 පියවූ දෙනෙතින්, "මම සැමදාමත් එසේ සිතුවා" යයි බොන්ස් මහතා තොළ මැතිරීය.
            "එසේ නම් ඔබ මා කීදේ විශ්වාස කරනවද?  දිව්‍යමය රිය හා රියදුරා, කුණා‍ටුව හා ටිකට්‍ටු යන සියල්ලම සත්‍යයක් යැයි ඔබ පිළිගන්නවාද?"

"චා, චා. තවත් නම් ඔය පල්හෑලි එපා.මම අදහස් කළේ කවිය, සදාතනික සත්‍යයක් බවයි. දිනක, ඔබ වඩාත් ගැඹුරින් කව් හදාරන විට, ඔබටම එය වැටහේවි."
" නමුත් බොන්ස් මහත්මයා, ඒ සියල්ල සත්‍යයක් නම්?   'අඳුරු වෙරලේ ආලෝකය පැතිරිණ.' එය එන සැටි මා දු‍ටුවා. සුලඟ හා ආලෝකය."

"විකාර." බොන්ස් පිළිවදන් දිණි.

"අනේ, මා එහි නැවතුනා නම්! මගේ ටිකට්‍ටුව ඔවුනට බාරදෙන ලෙස, ඔවුන් මා පෙලඹවූවා.ගංගාවේ ලලනාවන් පවා එය ඉල්ලා ආයාචනා කළා.ටිකට්‍ටුව නැතිව ඔබට ආපසු පැමිණිය නොහැකියි. මොහොතකට, මට ඔවුන් සමග නවතින්නත් සිතුණා. මන්ද යත් මා කිසිදිනක එතරම් සතුටින් සිට නැති නිසා.නමුත්, මව හා පියා ගැන සිහිවූ විට, ඔවුන් සමග නැවත පැමිනීමේ අපේක්ශාවෙනුයි මා පැමිණියේ. එහේට යන මග, මගේ නිවස ඉදිරියේම තිබුනත්,මගේ මාපියන් එහේ යාමට අකමැතියි.                                 ඔවුන් 

   කිවූ ලෙසම, කිසිවකු මා ඇදහූයේ නෑ.බොන්ස් මහතා, ඔබ පවා අනික් අය සේම මා අවිශ්වාස කළා. ඉතින්, නැවත මට ඒ කඳු ශිඛරය නරඹන්න නොළැබේවි."
  


             " මා ගැන ඔබ කුමක්ද කීවෙ"? එක්වරම අසුනේ කෙලින් ඉඳගනිමින්, බොන්ස් විචාලේය.

 "ඔබ කොපමණ උගත්ද හා කාවය්‍යන් ගැන ඔබේ හසළ දැනුම පිළිබඳව මා ඔවුන්ට පැවසුවා."

 "සවස් යාමයේ මා, ඔබ ඇවිදින්න ගෙනයන්නම්. ඉර බසින විට , ප‍ටු ඇලියේ ඔබේ රථය සොයා අපි සැරිසරමු,පිස්සු කොලුවා!"
"දරුවා ප්‍රීතියෙන් උද්දාමයට පත්ව උඩ පැන්නේය.කාමරය වටා කැරකුණේය.බොන්ස් මහතාගේ වතට කල්පනාකාරි බවක් ආරූඪ විය.
"මට සතු‍ටුයි, ඔබ මා විස්වාස කිරීම ගැන. ඔබ මගේ වදන් පිළිගනීවි යැයි මා ඔවුනට කීවා."අපි, දේදුන්නට ඉහලින්රථයේ, නැග යමු."

              දරුවා,සාහිත්‍ය සංගමයේ සභාපති, කුතුහලයට පත් කරමින්, ගමනට සැදී පැහැදී සිටියේය.බකින්හැම් උද්‍යාන මාවතෙන් හැරී,කිසිවකුත් ඔවුන් නොදු‍ටු බැව් සැකහැර දැනගත් පසු, ඔවුන් හනික, ප‍ටු වීදියට පැණ ගත්හ.ඉර බැසයමින් තිබිණ.
 ඔවුන් කෙළින්ම පිවිසියේ, නවතා තිබූ,රිය අසලටය.

"දෙවියන්ටම ඔප්පු වෙච්චාවෙ!" බොන්ස් ගේ කටහඬේ විස්මය හා තිගැස්ම ගැබ් වී තිබිණි.
එය, දරුවා කැ‍ටුව ගිය රථය හෝ ආපසු පැමිණි රථය නොවීය.කලු,අලු හා සුදු පැහැයෙන් යුතු උසස්ම වර්ගයේ ජවාධිකයින් තිදෙනෙකු, යෙදුණ රථයේ සිටි, ගිලුන ඇස් හා පහලට තෙරපුන මුහුණක් ඇති රියදුරා, දෙවියන් ගැන කිවූ වදන් ඇසී,ආපසු හැරී බැලීය.ඔහු දු‍ටු පසු බොන්ස් මහතා කෑ ගසා, අනතුරුව වෙව්ලීමට පටන්ගත්තේය.
                         දරුවා රියට පැන්නේය.
          "මෙය විය හැකිද?" බොන්ස් විස්මපත් ව කෑ ගැසීය. උණ රෝගියෙක් මෙන් ඔහු තදින් වෙව්ලා ගියේය.
 "කිසිදිනක සිදුවිය නොහැක්කක්, සිදුවිය හැකිද?"
 "බොන්ස් මහත්මයා, විගස නගින්න.අලංකාර රථයක් නොවෙද?මේ තියෙන්නෙ ඔහුගෙ නම.  ඩා.....න්..... කවුද කියලා."

 බොන්ස් මහතා ද හනික රථයට පැණ ගත්තේය.සුළඟින් රථයේ දොර ඉබේම වැසිණි.
 "ඩා......න්, කෝ මට පෙන්වන්න. මගෙ දෙවියනේ! රථය ගමනාරම්භ කරනවා."
 "හුරා.." දරුවා උද්දාමයෙන් කෑ ගැසීය. 
              බොන්ස් මහතා වික්ශිප්ත විය.තමා පැහැරගෙන යනවා සේ ඔහුට දැනිණි.අඳුරු රිය තුළ, දොර අගුල සොයා ගැනීමට හෝ, තිර පහත් කිරීමට හෝ ඔහුට නොහැකි විය.ගිනිකූරක ආධාරයෙන්, හාත්පස විමසන විට, පිටත, රාත්‍රිය පැමිණ තිබිණ.රථය වේගයෙන් ගමන් කළේය.
             මනා ඉඩකඩක්  සහිත, විසල් හා සැම කොටසක්ම ඉතා සියුම්ව වද්දා, මනාව නිමකළ තිබූ රිය ඇතුලත  පිරික්සමින් " මේ නම් අමතක නොවන අත්දැකීමක්" යයි බොන්ස්  මහතා තොල මතුරා ගත්තේය.මේ අතරතුර, දරුවා,කෲශ වූ සිරු‍රැති රියදුරුගෙන් ටිකට්‍ටු දෙකක් ලබාගති. රියදුරා දු‍ටු බොන්ස් මහතා අසීමිතව කළබල විය. "ඒ කවුද දන්නවද?"රියදුරා කවුළුව වැසූ විගසින්, තැතිගත් ස්වරයකින්, ඔහු දරුවාගෙන් ඇසීය.
 "සර් ‍තෝමස් බ්‍රව්නිට තරම් මා ඔහුට ප්‍රිය නෑ. නමුත්, ඔහුත් ටිකක් ‍තෝමස් බ්‍රව්නි වගේ."

                "ඔව් නේද? එයා වගේ! අපූරුයි. නොදැනුවත්ව වුනත්, ඔබ මේ ශතවර්ෂයේ  සොයාගැනීම කරළා.ඒත් ඔබට පැවසීමට ඇත්තේ, ඔහු ‍තෝමස් බ්‍රව්නි වගේ කියා පමණද?  මා ඔබ විස්මපත් කරවන දෙයක් පැවසිමට යන්නෙ. ඔබට මතකද මගෙ පුස්තකාළයෙ රතු ලිලීමල් සීල් එක තබා ඇති ලොකු පොත්?ඒ සියල්ල රචනා කර ඇත්තේ ඔහු තමා."
         දරුවා නිසල විය. බොන්ස් මහතා කියූ කරුණ ධාරණය කරගැනීමට තරම් කාළයක් නිහඬව සිටි ඔහු, තවත් පැණයක් ඇසීය.
      "අපිට නැවත ගැම්ප් නෝනා ව දකින්න ලැබේවිද?"
 'මොන නෝනා?"

 "ගැම්ප් නෝනා හා පැරිස් නෝනා."
            "අප ඉදිරියේ ඉන්නවා මගේ පුස්තකාළයෙ වෙලුම් කළ ග්‍රන්ථ පබැඳූ මහා ගත්කතුවරයා. ඔබ මේ ඩිකන්ස් ගැනයි ඔහුගෙ චරිත ගැනයි කියවනවා."
 "මා ගැම්ප් නෝනා ව හොඳින් දන්නා නිසා ඒ ගැන කතා නොකර ඉන්න බැරි වුණා."

 "ඔබ මුළු දවසම ගතකලේ ඈ සමගද?"

 "අනේ නෑ.අප රේස් එකක් ගියා.මට කෙනෙක් මුණගැසුණා.ඔහු මාව රේස්කෝස් එකෙන් ඔබ්බට කැ‍ටුව ගියා ඩොල්පින් ලා පිනුම් ගසන සැටි බලන්නට."
   "ඇත්තෙන්ම! කවුද ඔහු?"
 "ඇචිලීස්.මා නම් ඔහු ඇමතුවෙ ටොම් ජෝන්ස් කියායි."
 බොන්ස් මහතා තදින් හුස්ම ඉහළ පහළ  හෙළීය. "දරුවො, ඔබ සියල්ල පටලවගෙන."
"බලන්න. ඔය අවස්ථාව උගත් කෙනෙකුට ලැබුණා නම්. ඔහු, ඔබ පවසන ඔය චරිත සියල්ල මනාව හඳුනාගෙන,ඒ එක් එක් තැනැත්තා සමග කතාබස් කළ යුතු දේ හොඳින් වටහා ගනීවි.  ඔහු, ගැම්ප් නෝනා හෝ පරිස් නෝනා සමග කාලය කා නොදමා හෝමර් හෝ මේ රථාචාරියා ලියූ දේ කියවා සෑහීමට පත් වේවි. බොලඳ ධාවන තරගවල නොයෙදී, ඒ වෙනුවට බුද්ධිමත් සංවාදවල නිරත වේවි." 

     "නමුත්බොන්ස් මහත්මයා,"දරුවා බැහැපත් ස්වරයෙන් කෙඳිරීය.ඔබ බුද්ධිමතෙක් බැව් මා ඔවුනට කීවා."
 "ඇත්ත. මා දන්නවා.අප එහෙට ලඟා වන විට මා ලැජ්ජාවට පත්වන ලෙස හැසිරීමෙන් වලකින ලෙස, ඔබෙන් ඉල්ලා සිටිනවා.ඔබ, වල්පල් දෙඩවීම හා ඔබ මොබ දිවීම නොකළ යුතුයි. නිහඬව,ම අසලින්ම ඉන්න. ඔවුන්, ඔබ අමතන තෙක්, ඒ අමරණීයයන්ගෙන්, ප්‍රස්න විචාරන්න එපා. return tickets   මා අතට පත් කරන්න.ඒවා ඔබ අතින් නැතිවෙන්න පුලුවන්."

 දරුවා නිහඬව, එහෙත් මදක් අසතුටින්, ටිකට්‍ටු දෙක ඔහු අත තැබීය.ඇත්තෙන්ම මෙහි ඒමට මග සොයා ගත්තේ දරුවාය.මුලින්ම, ඔහුව කිසිවෙකු විස්වාස කළේ නැත. නමුත් දැන්, ඒ මදිවාට, උපදෙස් වලට සවන් දීමටත් ඔහුට  සිදු වී ඇත.
              ඒ අතරතුර, වර්ෂාව නැවතී, තිර රෙදි අතරින්, සඳ රස් ගලා ආයේය.

"දැන්, දේදුන්නක් පෑව්වෙ කොහොමද?"

"මගෙ අවධානය බිඳින්න එපා.'" බොන්ස් මහතා තරහින් කීය."මා මේ මනස්කාන්ත දසුන තුල ධ්‍යානගත වී සිටින විට ඊට බාධා නොකරන්න.අනේ, මට මෙයට වඩා කරුණු කාරණා වැටහෙන, අනුන් ගැන මෙයට වඩා සිතන, කෙනෙක් සමග මේ මොහොත ගත කරන්න ලැබුනා නම්!"

 දරුවා තොල සපා ගත්තේය.මුළු ගමන පුරාවටම බොන්ස් මහතා ගේ උපදෙස් අනුව හැසිරීමට ඔහු තරයේ අදිටන් කර ගති.  පසුගිය වතාවේ, ඔහුගේ නව මිතුරන් අපහසුවට පත්වෙන්නට ඇති ඔහුගේ හැසිරීම් රටාව; එනම් දිවිලි පැනිලි, ගායනා කිරීම් මුලුමනින්ම නවතා දැමීමටත්, ඔවුන් ගේ නම් නිවැරදිව උච්චාරණය කිරීමටත්, තමාගේ ඉරියව් ගැන තදින්ම සැළකිලිමත් වීමටත්, හැකි සැම විටම මෞන වුර්ථය  ‍රැකීමටත් ඔහු ඉටා ගති.
 නමුත්, අහම්බෙන්, ඔහුගේ හිස වැදී,රියේ තිර රෙදි ඉහලට එසවුණ විට, දරුවා ගේ සියලු අධිෂ්ඨානයන්  සුළ‍ඟේ පාවී ගියේය.රථය ඒ වනවිටත්, සඳ කිරණෙන් නැහැවුණ,කඳු ගැටය   මුදුනටම ළඟා වී තිබූ අතර, තමා කළින් දිනක දු‍ටු ප්‍රපාතය,එහි පතුල සදාහරිත ගංගාවේ ස්පර්ශ කරමින්, ස්වප්නයක් සේ, නැගී සිටියේය.
  දරුවා නොඉවසිල්ලෙන් කෑගැසීය.

"අර බලන්න, කන්ද. ඔබට ඇසෙනවාද දිය පහරේ නවතම රිද්මය.බලන්න අර තැනිතලාවේ ගිනි මැල!"

 බොන්ස් මහතා වහා එදෙස බෑල්මක් හෙළා මෙසේ පිළිතුරු දිණි. "දිය පහර? ගිනි මැළ? මොනවද මේ උමතු කථා?කට පියා ගන්න. එහෙ කිසිත් දකින්නට නෑ."
            දරුවා බලා සිටියදීම හිරු එලියෙන් නොව, සඳ කිරණින් හා ගංගාවේ විසිරුණ දිය බිඳුවලින්, දේදුන්නක් නිර්මාණය වීම ඇරඹීය.

අසුන් තිදෙනා,තම පාද , දේදුන්න මත තැබූහ.දරුවා මෙතෙක් දු‍ටු, ඉතාමත්  චිත්තාකර්ෂනීය හා  ආනන්දජනක, දේදුන්න ඒ වුවත්  ඔහු එය ප්‍රකාශ කිරිමට මැලි වූයේ, බොන්ස් මහතා එවැනි දෙයක්  දු‍ටු බව නොපිළිගත් නිසාය.

       දරුවා, විවර වූ ජනෙල් කවුලුවෙන්, පිටතට නැමී, නිද්‍රාජනක දියෙන් නැගුන සංගීතය මිමිණීය.

 "The Prelude of Rhinegold!"     කවුද ඔබට එය උගැන්වූයේ?"

 බොන්ස් වහා ඇසීය. ඒ සමගම ඔහුද පහළට නැමුනේය.එසේ නැවෙනවාත් සමගම, ඉහලට ඇදගත් හුස්මෙන්, උගුරෙන් ව්‍යක්ත හඬක් නගමින් නැවත රිය තුළම ඇදගෙන වැ‍ටුණේය.සුදුමැලි මුහුනින්, ඔහු වෙව්ලීය.

"පාළම දු‍ටු විට ඔබේ හිස කරකැවෙනවාද?"

 "හිස කරකැවෙනවාද? මට මෙහි, තවත් ඉන්න බෑ.දැන්මම රියදුරුට පවසන්න මට ආපසු යා යුතු බැව්."

 නමුත්, රියදුරා හිස දෙපසට සැළීය.

 "අපි දැන් ආසන්නයටම පැමිණිලා.ඔවුන් සැම නිද්‍රාවේ. මා ඔවුනට අඬ ගසන්නද?ඔබ ගැන කලින් මා පවසා ඇති නිසා, ඔවුන් සැම, ඔබ දැකීමට තු‍ටු වේවි."

   
 "මා එනවා." කලින් ගත් සියලු තීරණයන් අමතක කරමින් දරුවා හඬ නැගීය. "මම ................ අර පෙර දිනක ආ දරුවා!"
දරුව නැවත එනවා."  හඬක් පැතිර ගියේය.   "දරුවා නැවත එනවා."බොහෝ හඬකින් එය ප්‍රතිඋච්චාරණය විය.
 "මා එන්නේ බොන්ස් මහතා සමගයි."
 සියල්ල නිහඬ විය.

 "හරි නම්  මා පැවසිය යුත්තේ බොන්ස් මහතා මා ද කැ‍ටුව එන බවයි." 
 නිහඬතාව තවත් ගැඹුරු විය.
 "අද ‍රැකවලා කව්ද?"
 "ඇචිලීස්."
 කඳු ගැටය අතරින් දිවෙන මාවතේ,දේදුනු පාලම නිමාව දකින තැන, කදිම පළිහක් දරමින් සිටින තරුණයෙකු ඔහු දිටීය. 
 "බොන්ස් මහත්මයා, හඳුනා ගන්න. පලිහක් අතැතිව මේ සිටින්නේ ශ්‍රේෂ්ඨ ඇචිලීස්."
 "මට ආපසු යන්න ඕනෑ." ඔහු කෙඳිරීය.
 දේදුන්නේ අවසාන කොටසත් දියව යත්ම,රථයේ රෝද, කඳු මුදුනේ නතර විය.විවරවුන දොරෙන් දරුවා එලියට පනිත්ම, රණකාමී ඇචිලීස් නැඹුරුව, දරුවා තම පළිහ මතින් ඔසවා තබා ගත්තේය.
 "ඇචිලීස්, අනේ " දරුවා ආයාචනා කලේය. "මා බොන්ස් මහතා තරම් උගත් හෝ බුද්ධිමත් නෑ.ඔහු එනතෙක් මදක් ඉවසන්න."
  නමුත් ඇචිලීස් ඔහුගේ වදන් නොතකා, දරුවා ත් සමග පළිහ ඉහලටම එසවීය.
  දරුවා,වීරයන් හා ගිනි ගන්නා නගරයන්, රනින් කැටයම් කළ මිදි වතු,තමා ගවේශණය කළ කඳු ගැටය හා එය වටකරමින් ගලා බසින් සදාතනික දිය දහර මූර්තිමත් කළ ඒ තේජානුසම්පන්න පළිහ මත වකු‍ටු වී විරෝධතා හඬක් පෑය.
 "නෑ, නෑ, මා නම් කොහෙත්ම මේ ගෞරවයට සුදුසු නෑ.මීට නියම සුදුස්සා බොන්ස් මහත්මයා."

නමුත් බොන්ස් මහතා කලේ නොකඩවා කෙඳිරි ගෑම පමණි.
 ඇචිලීස් තම හොරණෑව නාද කර,මහා හඬින්,"මගේ පළිහ මත කෙළින් සිටගන්න.", යැයි දරුවාට අණ කළේය.
 "බොන්ස් මහත්මයා, උරණ වන්න එපා.මා සිතාමතා සිටගත්තේ නෑ. එය ඉබේ වුණා.ඔබ ප්‍රමාද ඇයි? පිටතට විත්, ඔබ හොඳින් දන්නා, උතුම් ඇචිලීස් මුණගැසෙන්න."
 බොන්ස් මහතා වියරුවෙන් හඬ තැලීය.
"මට ඔය කියන කිසිවෙක් හෝ කිසිවක් පෙනෙන්නේ නෑ. මට ආපසු  යන්න ඕනේ." ඉනික්බිති, ඔහු රියදුරාට බැගෑපත් විය. "අනේ, මා බේරාගන්න.මට ඔබේ රියේ ‍රැ‍ඳෙන්නට ඉඩ දෙන්න.මා ඔබේ කවි පොත් වෙළුම් කර තිබෙනවා.ඔබේ කවි, සභාවල ගයා, ඔබට ගෞරව කර තිබෙනවා.මාව බේරා ගන්න කරුනාකර."
  රියදුරා මෙසේ උත්තර දිනි.
    "මම මාර්ගය පමණයි. අවසානය නොවේ. මම ආහාරය පමණයි. ජීවිතය නොවේ. දරුවා සේ තමා ගැන විස්වාස කර, නොබියව නැගී සිටින්න. මට ඔබ ගළවා ගත නොහැකියි.කාව්‍යය වනාහී ආත්මිකයි. ඊට ගරු කරන්නා ආත්මයට හා සත්‍යයට  ගරු බුහුමන් කළ යුතුයි."
                               බොන්ස් මහතාව ඉබේම අලංකාර රථයෙන් පිටතට බඩ ගෑවී ආයේය. මුලින්ම, මර බියෙන් විකුර්ත වුන, ඇරුන මුවෙන් යුත් ඔහුගේ මුහුණ ද, අනතුරුව, රියේ ඇන්දක්  තදින් මීරිකා ගත් අතක් හා වාතයට ගසමින් අනෙක් අතද එලියට ඇදිණ.ඉන්පසු, උරපතු එලියට ගෑටීය."මට ලන්ඩනය පේනවා" යයි මොරහඬ දෙමින්, ඔහු සඳ එලියෙන් පිරුන කන්ද මත වැටී,හරියකට වතුරකට වැ‍ටුනාක් මෙන්, ඒ අතරින් අතුරුදන් වී දරුවා ගේ දෘෂ්ඨි පථයෙන් ඈත් විය.  

 "බොන්ස් මහත්මයා! ඔබ වැ‍ටුනේ කොහාටද? මෙන්න, ඔබ පිළිගැනීමට සංගීතමය, ආලෝකවත් පෙරහැරක් පැමිනෙමින් සිටිනවා.එහි ඉන්නේ ඔබ හොඳින් කියවා ඇති ගැහැනුන් හා පිරිමින්. කන්ද හා ගංගාව අවදියෙන්. සාගරය ඔබ වෙනුවෙන් ඩොල්පින් අවදි කරවනවා. ඒ සියල්ල ඔබ නිසාමයි, බොන්ස් මහත්මයා."

    නැවුම් පත්වල පහස දරුවා ගේ ලලාටයට දැනිණ. කිසිවෙක් විසින් ඔහුට ඔ‍ටුන්නක් පලඳවන ලදී.

        kingston Gazette,  Surbiton  Times, හා     Raynes Park Observer  යන පුවත්පත්වළ පළවූ පුවතකි.

       අදහා ගත නොහැකි තරමට තැලී, පොඩි වී විකුර්ත  වුණ සෙප්ටිමස් බොන්ස් මහතා ගේ සිරුර, බර්මොන්ඩ්සි ගෑස් ආයතනය  ආසන්නයේ තිබී සොයා ගන්නා ලදී.මළ තැනැත්තා ගේ සාක්කුවල, රන් ආලේපිත පසුම්බියක් ද, රිදී සුරුට්‍ටු කවරයක් ද , ශබ්ද කෝෂයක් හා බස් ටිකට් දෙකක් ද විය.මේ අවාසනාවන්ත පුද්ගලයා ඉතා උස්  තැනක සිට බිමට වැටී ඇති අතර, මෙය අභිරහස් මරණයක් බවට සැක කෙරෙන නිසා, මේ පිළිබඳව පුළුල් පරීක්ශණයක් කිරීමට බලධාරීන් තීරණය කර ඇත.
                                     

                         නිමි.



( translated from the short story "The Celestial Omnibus" by E.M.Forster. )

   

 (මෙහි ව්‍යාකරණ දෝශ ඇත්නම් (විශේෂයෙන් න,ණ, ල, ළ) ඒවා පෙන්වා දෙන්නේ නම් ඔබට තුති.ඉන්, අනෙක් අඩුපාඩු පෙන්වා නොදිය යුතු බැව් කිසිසේත් අදහස් නොකෙරේ.)


(image is from Google.)
                  

The Prelude of Rhinegold -  ඔපෙරාවකි